Het sinaasappelvrouwtje
25-04-2010.jpeg)
Boem, de deur van mijn huurauto
slaat veel te hard dicht.
Ik durf me nauwelijks te bewegen.
Intuïtief blijf ik bij de auto staan.
Het pad is zanderig en ligt vol met vuilnis
Geritsel en geschuifel
overal scharrelen kippen
een vage blaf! maar geen hond
Blaffende kippen ?
Ach waarom ook niet!
Als ik mijn hoofd omdraai,
zie ik een oude schuur
met een stapel lege
sinaasappelkistjes tegen de muur.
Voor de schuur ligt
een oude hond te suffen.
Zijn hoofd gaat
even sloom omhoog.
Dezelfde vage blaf
die taak zit er op,
hij dommelt weer verder.
Gelukkig,
alles onder controle
geen gevaar meer,
langzaam kom ik in beweging.
Ik ben net een halve hectare door
de sinaasappelboomgaard gereden
om verse sinaasappels te kopen.
Om de hoek van de schuur
komt een klein oud vrouwtje
te voorschijn en kijkt
afwachtend waar ik blijf.
Ik zet mijn RayBan af,
langzaam loop ik naar haar toe.
Bij elke stap word ik automatisch
kleiner om haar niet te overheersen.
Haar grijze haar is net zo bleek
als de kleren die ze aanheeft.
Het vel van haar
tanige huid is verweerd
haar gezicht droog en geaderd.
Het buitenleven
heeft zijn werk gedaan.
Achter haar aan
loop ik de schuur in,
zij gaat weer zitten
en gaat verder
waar ze was gebleven,
en scheurt haar
vers geslachte kip
in reepjes...
Haar handen hebben
dezelfde glans en kleur
als het kippenvlees,
De vingers en de kip
zijn nauwelijks te onderscheiden
Langer kijken zou onbeleefd zijn.
Ik sta in haar huis,
een open schuur.
Waslijn, jerrycan met water
butagas met een pit.
Plastic zakjes aan spijkertjes
Uitzicht over de sinaasappelboomgaarden.
Een koningin op haar eigen vierkante meters
We spreken niet
We verstaan elkaar,
zonder woorden
als ik haar aankijk
loopt alles vanzelf.
Haar ogen laten mij
het onzichtbare zien.
Of ik hier hoor,
en nooit ergens
anders ben geweest.
Ze neemt me mee in een
tijdloze eenvoud en tevredenheid
De tijd verdwijnt.
Hoelang ik hier sta
ontgaat me.
Bijna vergeet ik
waarvoor ik kwam.
Ik wijs naar het kistje
met sinaasappels.
Vol met zwarte plekken
voor de zekerheid
kies ik zelf maar drie uit.
Leg wat losgeld
in mijn handpalm
Ze pakt een muntje
En stopt me nog een vierde sinaasappel toe
Stap voor stap
ruk ik me los
uit dit tafereel
waar ik toch maar even
deel van wezen mocht
Loop terug naar de auto.
Het geperste sap
van de sinaasappels
smaakt ongekend
Eeuwig,
zou ik hier dagelijks
mijn sinaasappels willen halen.
Maar vrees dat zo`n moment
maar een keer daar is.
Sleutelwoorden :
Bron : http://www.akatanka.nl/.
Alle rechten voorbehouden.
<< Terug naar overzicht materiaal
<< Terug naar vorige pagina
Reacties
Ik vind het leuk als je een berichtje achter laat.Je kunt reageren door het onderstaande formulier in te vullen.
Achtergrond info
* Niet beschikbaar *